Rozdział 25

Obudziłem się w domu, na maksymalnym kacu. Hazzuś mnie odwiózł. Jaki on kochany. Powleklem się po tabletki.

- Pijak.

- Och naprawdę? - syknąłem.

- Wyobraź sobie.

- Witaj w klubie.

- Mnie nie wnosili do domu w 3 !

- Bo ja nie ważę 50 kilo. Już wiesz jak się czułem. Tyle że ją nie jestem matką i głównym autorytetem.

- Wzruszające wystąpienie.

- Dziękuję. - wyszedłem z kuchni.

- Nie ma za co ?! - Wziąłem córkę i wyszliśmy na spacer. Bawiła się w piasku gdy ja paliłem szluga, a cholera mnie trafiała . Jak ja mam do niej mówić ?! Kurwa.

- Tatuś na huśtawkę! - Darcy. Harry wyglądał jakby go za męczarni wyciągnęli. Posadził ją i kołysał. Nawet mnie nie zauważył.

- Ciesc wujek - Miki się z nim przywitała.

- Oo.. Cześć Mikayla. - usiadł koło mnie zostawiając dziewczynki w piaskownicy.

- Papieroska? - wyciągnąłem rękę.

- Wiesz, że nie palę. Sunny by mnie zabiła.

- Aha. Słuchaj się bab dobrze wyjdziesz.

- Przeszkadza jej to, a ja to szanuję. Poza tym to chce mi się rzygać, więc nie ryzykuję.

- Jezu weź się nie tłumacz. Gadam bo mnie każda baba kurwa wkurwia . Oprócz tych tam - pokazałem na piaskownice

- Co tym razem Mercedes zrobiła ?

- Jak się dopierdoliłem że pijana wróciła to nic się nie stało.

- Kontynuując ?

- Ale jak ja pijany wróciłem to kurwa grób sobie mogę kopać.

- Tak zawsze jest Lou.

- Wiem i dlatego coś mi się robi.

- Nie mam takich problemów.

- Taak kop leżącego. Proszę. Co tam.

- Wybacz.

- Nie wazne. - schowałem twarz w dłoniach.

- Też masz kaca ?

- Wielkiego. Kto mnie wnosił ?

- Nialler i Liam.

- A mówiła, że we trzech.

- Zayn asekurował. - Zacząłem się śmiać. - Podziękuję im. Potem. Jak tam gang?

- Nienajgorzej.

- Jak będziecie potrzebować pomocy to powiedz. Mam dostęp do wielu baz.

- Wróć.

- Wolałbym nie.

- Dlaczego ?

- Bo co chwila się żarliśmy.

- Teraz jest spokojnie.

- Szefowanie ci wychodzi.

- Nie bardzo.

- Tobie? Harry błagam. To nie ten budynek - pokazałem na jego firmę którą widać z końca Londynu. - jest mój.

- I tamten - z dumą wskazał drugi budynek.

- Weź się nie odzywaj. Już osiągnąlem dno, więc niżej spaść ne mogę.

- Wujcio. - przybiegła Darcey.

- Tak królewno? - wziąłem ją na jedno kolano.

- Kocham wujcia.

- Aww, ja ciebie też kocham Darcy. - Przytuliła się do mnie. Mikayla wytarła rączki z piasku i też do nas podeszła. Wziąłem ją na drugie kolano. Darcy już coś przestało pasować i poszła do ojca.

- Zazdrość. Czysta zazdrość.

- Odczep się od mojej księżniczki proszę ?

- Ja się nie czepiam człowieku. Dzieci tak mają. O ja pierdolę powiedz że to nie moja matka. - zobaczyłem kobietę obok placu zabaw.

- Nie przeklinaj i tak, to Twoja mama. - jeszcze jej pomachał.

- No co ty robisz?!

- Witam się.

- Powalilo cię? - zasłoniłem twarz ręką.

- Idzie tutaj. To my spadamy. - wstał.

- Uwierz, że zrobię to samo. Chodź Miki. Pa Darcy - ucałowałem jej czoło i szybko wyszedłem drugim wyjściem placu zabaw. O nie nie. Ja dzisiaj z moją matką gadać nie będę. Słyszałem gdzieś dalej śmiech Darcy. Pewnie się ze mnie zbijają z Harrym. Ale ja wolę nie ryzykować. Wróciłem do domu. Dziecko posadzilem na dywanie. W pośpiechu zbierałem wszystkie ubrania i zabawki.

- Mogę wiedzieć co robisz ? - Mercedes patrzyła na mnie jak na debila.

- Sprzątam nie widać? Kurwa- na czymś się prawie wyjebalem.

- Pomóc Ci ?

- Zrób obiad. Jakiś super świetny. I ubierz kieckę. Błagam.

- A powiesz czemu ?

- Matka.

- Ouu.. okej. - No i po dwóch godzinach przylazła.

- Louis jak Ty wyglądasz ?!

- Taa cześć - wpuściłem ją.

- Nie mówiłeś, że masz dom.. i dziecko. - stanęła jak wryta w drzwiach od salonu.

- Dom to ja mam od dawna. Tylko Elka tu nie mieszkała. No mam. I dziewczyna też mam. To Mikayla a to Mercedes.

- Nie mów o Eleanor z taką pogardą. Jestem Johannach. - wyciągnęła rękę do Mercy.

- Będę. Zdzira jedna - Mruknąłem. Mercy uścisnęła jej rękę.

- Mercedes.

- Napijesz się czegoś ? - zapytałem z fałszywym uśmiechem.

- Wody i nie krzyw się tak. - Trzymając nerwy na wodzy poszedłem do kuchni. Aż huknęło gdy wyjmowałem szklankę z szafki. Potem z trzaskiem ją zamknąłem. W salonie pewnie brzmiało to tak.jakbym prowadził wojnę domową talerzami.

- Tata..  kto to ? - Miki weszła do kuchni i szeptała.

- Moja mama, czyli twoja babcia.

- Nigdy nie miałam babci..

- A teraz masz.

- Das socek ?

- Już kochanie - podałem jej kartonik i poszliśmy do salonu. Wyciągnąłem rękę z wodą do matki.

- Dziękuję. Możesz mi wyjaśnić dlaczego byłeś w więzieniu i jakim cudem z niego wyszedłeś ?

- Cuda się zdarzają nie umiem ich wytłumaczyć. Ale nie byłem samotny. Miałem obok.siebie cudowną El. - usiadłem z małą na kanapie. - A tak serio to nie ważne. Było minęło.

- Jestem Twoją matką Louis. Wiem, że nie taką, jaką chciałbyś mieć, ale nadal nią jestem.

- No ja o tym wiem.

- Nie wiesz co u Summi ? Widziałam się i z Harrym i Darcy. Mała cudowna.

- Dobrze. Będą mieć dziecko. Podziel się - wziąłem sok od  córki.

- Tata! - zaśmiała się wchodząc mi na kolana. Uśmiechnąłem się do niej, napiłem i oddałem, jeszcze całując dziewczynkę w czoło.

- Ile masz lat słońce ?

- Tsy.

- Louis, a jak to możliwe ?

- Adopcja. - Wypluła wodę. 

- Możemy pogadać na osobności ?

- Noo- poszedłem z nią.

- Jaka kurwa adopcja ?! - syknęła

- Coś ci przeszkadza? - uniosłem brew.