Prisoners: Rozdział 18

- Tak. Załatwiałem zaległe sprawy.

- Jakie ? Czemu mi nic nie powiedziałeś ?

- Myślałem, że śpisz. Oj stare sprawy. Muszę dzisiaj jechać do chłopaków. Trzymaj - podałem jej kartę. - Zawiozę cię do centrum. Przyjadę za dwie godziny.

- Umm.. No dobrze.

- No chodź. - Założyła sweterek i wyszliśmy. Zawiozłem ją do centrum i pojechałem na spotkanie.

Drzwi otworzyła mi Summer.

- Hej.

- Hej. - uciekła szybko w głąb domu.

- Już tak nie spierdalaj. Widzę, że pobita jesteś.

- Oparła się o drzwi od kuchni i spojrzała na mnie zapłakana. Rozłożyłem ręce i ją przytuliłem. Przykro mi.

- Summer idź do kuchni. - usłyszałem głos Harry'ego gdzieś za moimi plecami, a dziewczyna zadrżała.

- Idź, bo jeszcze mocniej dostaniesz. I zamerdaj ogonem. Hał - wywróciłem oczami i poszedłem do chłopaków. Usłyszałem jeszcze krzyk Harry'ego, a potem taki charakterystyczny plask.

- Brawo, mocniej bo za słabo - odezwał się Niall chłodno.

- Jak mu nie spierdoli to uznam że pojebana jest. Nie, ona jest pojebana ciągle z nim będąc - mruknąłem. Loczek wrócił do pokoju trzymając się za policzek.

- Wooow - zagwizdałem. - Brawo Summer, wujek Lou jest z ciebie dumny! - W odpowiedzi usłyszałem trzask drzwi.

- To teraz przejdźmy do pracy - rozłożyłem plany.

- Tatuś.. - Darcy. Wyciągnął po nią ręce i mocno ja przytulił. Oparłem głowę na ręce i czekałem, aż przedstawienie się skończy. Drama. Kłótnia małżeńska. Dramatyczna muzyka. Trzask drzwi. Muzyka zmienia się na zamarzającą krew w żyłach, a potem córka wpada w ramiona ojca.

Przypatrywałem się małej dziewczynce. Albo mam kurwa zwidy, albo ona ma siniaka na rączce.

- Co jej się stało?

- Co ? - Harry spojrzał na mnie jak na debila.

- W rękę. Wczoraj nie miała.

- Pewnie w nocy przywaliła w coś. Nawet nie zauważyłem.

- Spoko - pokazywałem chłopakom co, gdzie i jak. - Mam nadzieję, że sobie poradzicie. Dobra, muszę jechać. W drzwiach minąłem się z Summer. Wsiadłem do auta i odjechałem. Muszę coś zrobić z Harrym. Odebrałem Mercy z centrum

- Jak było?

- Jak to w centrum.

- Wsadzę go do ośrodka..no naprawdę.

- Co ? Co się stało?

- Harry lubi bić kobiety.

- Co ?! Uderzył Summer ?!

- Bo to raz.

- Tak mi przykro..

- Mi też.

- Możesz jej jakoś pomóc ?

- Spróbuję. - Pogłaskała mnie po ramieniu. Weszliśmy do domu. Wieczorem przygotowałem Mercy kąpiel . Sam usiadłem przed telewizorem. 22.00 Oglądałem mecz. Chcę do kasyna ! Tak mnie strasznie ciągnęło... Może jak ona zaśnie.

- Louis idziesz do łóżka ? - stanęła przede mną w piżamce w pandy.

- Tak, chodź - poszliśmy się położyć. Położyła się na mnie skutecznie unieruchamiając mnie.

- Śpij...

- A Ty ?

- Też. - Wtuliła się we mnie

- Będzie ci wygodnie tak?

- Najwygodniej.

- Jak chcesz. - Pocałowała mnie w policzek i powoli zasypiała. Bawiłem się leniwie jej włosami. Pocałowałem jej czoło i wstałem ubierając się.

- Louis. - jęknęła cicho.

- Tak?

- Gdzie idziesz ?

- Śpij mała

- Powiedz gdzie idziesz ? - usiadła na łóżku.

- Naprawić auto.

- W nocy ?

- Tak.

- Bo ?

- Bo jest zepsute.

- I musisz naprawiać je w środku nocy ?

- Tak, bo w dzień nie mam czasu.

- To ja pojadę z Tobą. - kurwa mać.

- Ja nigdzie nie jadę. Śpij - poszedłem do garażu no i coś naprawiałem. Zobaczyłem ją opartą o drzwi garażu. Zignorowałem ją.

- Jedź już do niej. Nie musisz udawać. - i poszła. Stałem jak wryty. Poszedłem za nią.

- Do..co? Do jakiej jej?

- To ty mi powiedz.

- Ja do nikogo nie jadę - zacząłem się śmiać. - Ty myślisz, że ja mam kochankę? Czy coś ? - nie mogłem się uspokoić tak mnie rozbawiła. Wziąłem głęboki wdech. – Nie, nie mam.

- Super.

- To o co ci chodzi? - założyłem ręce na klatkę.

- Idź.

- No ale gdzie kurwa

- Tam gdzie chciałeś iść. Bo jak na mój gust dobrego samochodu się nie naprawia.

- Ma rozładowany akumulator i na wyścig się nie nadaje.

- Jaki wyścig ?!

- No wyścigi.

- Coś jeszcze ?

- Ale co?

- Wyścigi i co jeszcze ?

- No nic.

- Jasne. - prychnęła. Wzruszyłem ramionami nie wiedząc o co tej kobiecie chodzi. Wszystko zawsze nie tak. Wróciłem do garażu. Podłączyłem akumulator, który spokojnie się ładował. Zająłem się ulepszaniem.

Pewnie powinienem teraz z nią siedzieć, przytulać ją i przepraszać. Nie jestem taki.

Nie umiem też być romantyczny. Robiłbym to na siłę. Dokręciłem jeszcze kilka śrub.

Usiadłem w ogrodzie z talią kart. Tasowałem je paląc szluga. Nie szkodzi, ze jest środek nocy.

Nie chciało mi się wchodzić do domu. Położyłem się na ławce i zasnąłem. Nie wyspałem się. Obudził mnie deszcz. Mój kochany Londyn.Poszedłem pod prysznic, a w sypialni jeszcze spała Mercy. Wyjąłem z szafy jeansy i koszulkę. Ta. Oryginalny styl, ale nie jestem tak wspaniały jak Styles.

Ubrałem to na siebie i zszedłem na dół. Chyba muszę się podlizać pani drażliwej. Zrobiłem jej śniadanie. Wystawne, żeby nie było. Za kanapki by mnie pogoniła. Jest i moja księżniczka.

- Cześć. Siadaj, jedz. Proszę.- podałem jej wszystko.

- Podlizujesz się. ?

- Nie mam powodu.

- Dobrze wiesz, że jestem na Ciebie zła

- No cóż. Szkoda że nie znam powodu no ale dobra. Smacznego- poszedłem do kuchni.

Przyszła do mnie i się przytuliła. Jak nie wiele trzeba. Pocałowałem ją we włosy.

- Chcę, żebyś spał ze mną, a nie znikał

- Dobrze. Ławki są nie wygodne.

- I chce wiedzieć gdzie chodzisz.

- Nigdzie nie chodzę. W ogrodzie byłem.

- Nie mówię o dzisiejszej nocy.

- Dobra.

- Chodź jeść.

- Śniadanie jest dla ciebie.

- Nie zjem wszystkiego sama

- To zjesz tyle ile możesz.

- A ty nie jadłeś.

- Oj tam ja.

- Louis proszę, żebyś zjadł.

- Dobra, zjem w drodze - chwyciłem jabłko i marynarkę

- Gdzie jedziesz ?

- No Summer kazałaś mi pomóc.

- Aa.. Okej.

- Kocham cię - pocałowałem ją i wyszedłem.

Pojechałem do jebanego domu jebanych Stylesów. Dopiero z więzienia wyszedłem, a już mnie irytowali. Jak nie rozwód to bicie. Jak nie bicie to Bóg wie co jeszcze. Drzwi otworzył mi bokser.

- Hi, hey, hello. - ominąłem go i wziąłem na ręce Darcy.

- Wujcio ! - przytuliła się do mnie.

- No hej. Powiedz mi słonce gdzie mama.

- Tu ! - pokazała paluszkiem na kuchnię.

- Dziękuję. Leć się baw - poszedłem do pomieszczenia i zamknąłem drzwi na klucz. - Hej Summer.

- Hej Louis. - szykowała jedzenie.

- Wszystko dobrze? Jak zdrowie?

- Normalnie, a jak ma być ?

- Z grzeczności pytam. Wczoraj mi ryczałaś, że pobita jesteś.

- Trzeba twardym być.. - spojrzała na mnie.. uuu ale limo.

- uuu chyba mu wjebie - usiadłem. - Robisz za ścianę czy za worek? Na żonę nie wyglądasz.

- Jestem jego żoną.

- No chyba w bajce. - To jest tak Summer chcę seksu. Summer idzie do niego. Summer masz zrobić to, Summer to robi. Coś mi się nie podoba a no to ci wpierdole.

- Po co przyszedłeś Louis ?

- Pomyślałem sobie że jesteś mądra i zgodzisz się na jedną z moich propozycji. Harry jedzie na leczenie lub Harry jedzie na leczenie.

- Lub.

- Wymieniłem aż dwie.

- Nie pozwolę zabrać nigdzie Harry'ego.

- Czyli idiotka z ciebie.

- Dzięki.

- Podziękuj jak cię znów uderzy.

- Uderzy czy nie. Co za różnica.

- Nie osłabiaj mnie. Taka że jeśli jesteś jego żoną, chociaż moim zdaniem to ci trochę brakuje do tego, to nie ma prawa cię uderzyć.

- Może powiedz to jemu, a nie mnie.

- Chwila, chwila Summer. To ty powiedziałaś że nigdzie go nie puścisz.

- Bo myślę o Darcy. Porozmawiaj z nim.

- Jeszcze jedno. Jak by tam pojechał to zamieszkałabyś z nami.

- A co powiem Darcy ? " Twój tatuś mnie bije i wysłałam go na leczenie " ?

- Nie. - popatrzyłem na nią głupio. - Pracuje. - wziąłem śniadanie, otworzyłem drzwi, podałem talerze Harry’emu i zamknąłem drzwi. - To dobre wyjście.

- Spróbuj z nim pogadać na spokojnie. Może zrozumie.

- Nie zrozumie. Ciota jest. Myśli że jak w gangu jest to i w domu może rządzić

- Proszę spróbuj.. - szepnęła prawie płacząc.

- Summer spróbuje. Ale jedną rzecz musisz mi obiecać .

- Jaką ?

- Samoobrona dla kobiet.

- Przestań Louis. Dobrze wiesz, że umiem się bić.