Rozdział 11

Siedziałem przy niej. Myślami byłem gdzieś daleko. Nawet nie zauważyłem jej zapuchniętych policzków i czerwonych oczu dopóki nie kopnęła mnie przez przypadek w nogę.
- Płaczesz?
- Nie przejmuj się.
- Dlaczego płaczesz?
- Nie będę się użalać. - mruknęła i odsunęła tacę z nietkniętym jedzeniem. Złapałem jej twarz w dłonie.
- Czemu płaczesz ? 
- Bo czuję się taka beznadziejna. 
- Nie jesteś beznadziejna. 
- Nie wiesz jakie to uczucie Lou.. Nie zrozumiesz.. - usiadła przy nas Summer.
- Ale nie jesteś.
- Pani dyrektor chce Was widzieć. Louis Harry powiedział, ze jak nie będziesz jadł to tutaj wpadnie, nakarmi Cie siłą i zaklei Ci usta, żebyś nie mógł zwymiotować, a do tego zakuje Cie w kajdanki na plecach.
- Doprawdy?- mruknąłem.
- Przestań się na mnie złościć Tommo. Nic Ci nie zrobiłam.
- Wiem.
- Wytrzymaj. Jeszcze kilka dni.. - położyła na stoliku zdjęcie i odeszła. Wziąłem je do ręki i spojrzałem na moją chrześnicę Darcy. Niekontrolowanie się uśmiechnąłem. Moja księżniczka. Ciekawy jestem czemu przysłali tutaj Summer, a nie Zayna. On mnie mniej wkurwia. Najmniej. Zaynowi jak coś to zrobił bym coś naprawdę złego. Popatrzyłem na Mercy. Zacząłem bawić się jej włosami. Popatrzyła na mnie zmęczonymi oczami, w których gromadziły się nowe łzy. Wyciągnęła rękę po zdjęcie, które przyciskałem do serca.
- Tylko nie płacz. - ostrzegłem. Podałem jej fotografię. Przygryzła dolną wargę i szybko oddała mi zdjęcie.
- To Twoja córka ? - zapytała cicho

- Powiedzmy. Chrzestna.
- Ładna.. a ty masz dzieci ?
- Z kim? Z CKM-em?
- Przecież miałeś dziewczynę.. chyba Eleanor.
- Oj weź w ogóle mi nic nie mów.
- Przepraszam.. - bawiła się palcami. Wiem, że ona chce wiedzieć, ale boi się zapytać.
- Nie przepraszaj. - odparłem ciągle na nią patrząc. - Co chcesz wiedzieć ?
- Czemu tak jej nienawidzisz ?
- Bo tak. Nie kocham i nie kochałem jej. Coś mnie chyba zaślepiło albo w łeb pierdolnęło. - Nie chciałem wspominać o tym, że uwodziła męża Summer, ale chyba jednak powiedziałem wnioskując po jej minie. - Taka kłamliwa była. Chciała nas wszystkich pokłócić.
- To smutne. Summer wie ?
- Wie.
- Nie wpłynęło to na ich związek ?
- Oni to ..Ciągle się kłócą i godzą.
- A ty jak zareagowałeś ?
- Poszła w cholerę. - Nic nie powiedziała. Była jakaś inna.  - Wiesz ja raczej ciekawego życia nie mam. - Wzruszyła ramionami i zajęła się jedzeniem. - No a teraz milcząca jesteś bo?
- Bo tak.. Zjedz kolację.
- Jak nie powiesz to nie zjem.
- Bo mam zły humor, jest mi smutno i po prostu nie wiem co mam Ci powiedzieć.
- Smutno ci bo?
- Dobrze wiesz.. Zazdrość robi swoje.
- No to nie masz czego nikomu zazdrościć.
- Zazdroszczę Summer jej rodziny.
- Nie zazdrość, będziesz mieć lepszą.
- Bez dzieci. - weszła mi na kolana i mocno się przytuliła. Objąłem ją.
- Coś ci mówiłem już. Zawsze można adoptować .
- Ale to nie jest to samo.
- Praktycznie to samo. Tyle że nie rodzisz.
- Nic nie rozumiesz. - chciała zejść, ale ją przytrzymałem.
- Czego znowu nie rozumiem? Dziecko to dziecko. Kochasz je tak samo.
- Nie ważne.
- No powiedz skarbie .
- Nie. Zjedz.
- Nie, powiedz mi.
- Dopóki nie zjesz to Ci nie powiem.
- Obiecuję, że zjem. Proszę mów.
- Najpierw zjedz. - Za jakie grzechy. Jadłem, ale z trudem. Oni nie widzą jak wyglądam? Przy okazji spotkałem jeszcze pełne zadowolenia spojrzenie Summer. Głupia. Myśli, że boje się Harry'ego. To on powinien się bać mnie. Mercy wróciła do celi, a ja poszedłem do normalnej łazienki.
- Nawet nie próbuj Louis. - Summer. Jęknąłem tylko i spojrzałem na nią.
- Nie mów mi co mam robić. Proszę.
- Wiesz.. w obecnym położeniu to mam takie prawo. Wracaj do celi. - zaraz jej zajebe.
- No chyba mam prawo skorzystać z łazienki tak? Tak. Więc ?
- Doskonale wiem, że chcesz zwymiotować i przyszedłeś tutaj po to, żeby Mercedes nie widziała.
- Boże, może chcę. Muszę. Ty mnie w lustrze nie widzisz.
- Dobrze. Powiem Mercedes. - i już jej nie było. Kurwaaaa. Pobiegłem za nią i złapałem za ramię.
- Nic jej nie powiesz - syknąłem wściekły. - Mieszasz się w coś co cię nie dotyczy. Ja nie jem nie ty.
- Wiem, że jesteś chory, ale tylko się pogrążasz ! Musisz jeść !
- Nie bo jestem gruby!
- Jesteś głupi.
- To przy okazji.
- Tylko stąd wyjdziesz, a Twoja matka już Cie weźmie pod opiekę. Załatwię Ci to.
- Żebym ja ci czegoś nie załatwił Summer.
- Czy Ty próbujesz grozić mojej żonie ? - Styles. Pocałował ją w policzek i zmierzył mnie wzrokiem.
- Od razu niech tu cały gang zleci. Jasne. Pilnuj jej żeby gdzieś NIE POTRZEBNIE nie polazła.
- Louis chciał zwymiotować kolację. - powiedziała i pokazała mi język. Gówniara jedna.
- Summer - warknąłem. Dobra pierdol się jeszcze sobie poradzę. Muszę. 
- Czemu to robisz ? Wiesz jak się o Ciebie martwimy.
- No przecież jem.
- A potem wymiotujesz.
- I nadal źle wyglądam.
- Zacznij jeść. Pójdziemy na siłownię, zrobisz rzeźbę. Pomogę Ci.
- Ty mi się na oczy dzisiaj nie pokazuj. - powiedziałem do Sunny i poszedłem do celi.
- Spoko ! Wpadnę jutro ! Paaa Loooouii ! - teraz to robi wszystko, żeby mnie wkurwić.
- JESZCZE KURWA SŁOWO!
- Debil ! - Gdyby nie Harry to nie wiem. Poszła za mną do celi i zamknęła mnie tam.

- Miłej nocy Boo Bear...- nic mnie tak nie wkurwia jak ta głupia ksywa. 

- Spierdalaj.

- Nie tym tonem Tomlinson. - odeszła. Wreszcie. Jaki spokój. Jak wspaniale. Przysięgam, że jak stąd wyjdę to jej skopię dupę i nawet Styles jej nie uratuje.

- Co jest małe i wkurwiające? Summer- warknąłem i rzuciłem sięna łóżko. Spać ludzie! Chcę spać. O..zasnąłem. Już dawno nie spało mi się tak dobrze. Rano przed śniadaniem poszliśmy z Mercedes do dyrektorki. Summer nas prowadziła. Zastanawiałem się czy jak spadnie że schodów to przeżyje. Można by sprawdzić.

- Summer gdzie Harry ?! - nie odpowiedziała mi. Menda. Pociągnąłem ją za włosy. Uderzyła mnie mocno w twarz co trochę mnie zaskoczyło. Złapałem się za policzek i spojrzałem na nią ze złością.

 - Menda. - warknąłem cicho.

- Ręce przy sobie Louis. - Znów ją pociągnąłem za włosy tylko tym razem nie dałem jej nic zrobić.

- Puść mnie bo załatwię Ci izolatkę. - warknęła na mnie.

- Żebym ja ci szpitala nie załatwił.

- Dawaj. Załatw mi. Może będzie mi lepiej. - wykręciła się jakoś i otworzyła przed nami drzwi do gabinetu.

- Na pewno lepiej niż przy Harrym- dokuczałem jej. Wszedłem z Mercy do środka.

- Siadać ! - dyrektorka chyba nie jest w humorze.. Usiedliśmy, a Mercedes była widocznie przerażona.

- No dobra. O co chodzi?

- Wasi prawnicy oboje tego samego dnia, w tym samym czasie złożyli apelacje do wyroku i mają dowody, które mają Was uniewinnić. Co wy kombinujecie ?!

- Nic? - a ja o tym nie wiedziałem. Styles kocham cię normalnie.
- Panie Tomlinson był pan policjantem. To dziwne.

- Ale ja naprawdę nic o tym nie wiem.

- A ty Mercedes ?
- Nie wiem nic.. 

- Naprawdę nic nie wiemy. - objąłem dziewczynę.

- Dowiem się co robicie ! - wygoniła nas gestem ręki.
- Jasne. Ale spięta. - Mercedes spojrzała na Summer i onieśmielona spuściła głowę.
 - W ogóle to cię kocham -pocałowałem ją w usta.

- Ja Ciebie też. - Summer popchnęła mnie w stronę celi. Panna zaczyna mnie wkurwiać. Wykręciłem jej nadgarstek który złapałem. No nie odpuszczę jej. Popchnąłem ją na barierkę schodów na której się oczywiście zatrzymała. Razem z Mercy wszedłem do celi. Na efekty tego co zrobiłem nie musiałem długo czekać. Rozwścieczony Harry wparował do celi Mercedes. Rzucił dziewczynę w kąt, a mnie uderzył z pięści w twarz. 

- Traktujesz tak Summer ?! Świetnie. Zobaczymy kiedy uda Ci się stąd wyjść bo ja Ci już pomagał nie będę!  

- Posłuchaj - złapałem jego ramiona i docisnąłem do ściany. - Sam mnie w to wpakowałeś a ja nie będę Summer powtarzał że ma rączki przy sobie trzymać. Nic się jej nie stało .

- A nie wpadłeś na to, że zachowywała się tak bo w pobliżu byli inni strażnicy i nie chciała wzbudzać podejrzeń ? Jesteś aż taki głupi ?!

- Nic jej nie jest! Wyobraź sobie że ja też udawać muszę. Całować jej po rękach nie mogę

- Z tego też powodu szarpiesz ją za włosy ? Rzucasz nią po barierkach ? Świetna zabawa Louis. Ona mogła spać z tych schodów !

- Nie mogła. - puściłem go i podałem rękę Mercy. Upewniłem się że nic jej nie jest- Nie chcę zabić twojej Summer. 

- Staram Ci się pomóc więc lepiej będzie dla Ciebie jeżeli okażesz Summer szacunek bo to ona natrudziła się z nowym planem. Jeżeli nie chcesz żeby ona - wskazał palcem na Mercedes - ucierpiała to dobrze Ci radzę uspokój się i nie zapominaj o tym, że nie jesteśmy jak inni strażnicy. - wyszedł z celi.